کنکور، آری یا خیر ؟!
برای جواب به تست بالا نیاز به کلاس های گزینه 2، قلم چی، علوی و غیره ندارید. خودتان باید دو دو تا چهار تا کنید که آری یا خیر ؟!
من نمیخواهم صغری کبری بچیینم و یک سری نظرات کارشناسی بدهم و تازه آخر مطلب را هم باز بگذارم که خودتان تصمیم بگیرید. نه این کارها را نمیکنم چون کارشناس نیستم و بلد هم نیستم ادای آنها را دربیاورم!
اما به واسطه افرادی که دوروبرمان در این بزرگترین رخداد علمی! کشور شرکت میکردند و تجربه خودمان البته! با آن آشنایی داریم. به نظر من اصلا کنکور چیز بدی نیست و در کل کنکور غول بی شاخ و دم نیست و اتفاقا برعکس، به نظر من خیلی هم چیز خوبی است. به کنکوری های دور و برتان نگاه کنید اگر از آنها یک سوال ریاضی یک سوال ادبیات یک سوال فیزیک یک سوال زبان و ... بپرسید به تمام سوالات شما جواب خواهند داد یک جواب درست و موشکافانه، چرا؟! چون آنها کتابهای درسیشان را خوردهاند، کتابهای کمک درسی خوانده اند، به همه چیز مسلط هسنتد چون میدانند سوالات کنکور فقط مربوط به آخرین سال درسیشان نیست!
بله اتفاقا کنکور خیلی هم خوب است و یک آدم کنکوری خیلی چیزها یاد میگیرد، رقابت میکند و سطح علمیش را بالاتر میبرد. اما تمام مشکلات از آنجایی شروع میشود که کنکور به هر حال "کنکور" است! کنکور زمانی یک غول بی شاخ و دم میشود که همه فکر میکنند باید حتما وارد دانشگاه شریف یا تهران بشوند. کنکور زمانی یک فاجعه میشود که یک نفر یک سال تمام به خاطر استرس موهایش میریزد! یک سال قرص پروپرانول مصرف میکند! دستهایش میلرزد و روز کنکور غش میکند و از این جور موارد که کم ندیدهایم!
برای کنکوریها و خانواده کنکوریها قبل از کنکور باید یک جلسه توجیهی گذاشت و آنها را توجیه کرد که دانشگاه فقط در شریف و تهران و امیرکبیر خلاصه نمیشود. به آنها باید فهماند که اگر نتواستهاید وارد دانشگاه شریف و یا تهران شوید لطفا خودتان را دست کم نگیرید. مهم نیست که حالا در کدام دانشگاه هستید مهم این است که بعد از ورودتان به دانشگاه توانستهاید هنوز با هم سن و سالانتان رقابت کنید یا همه چیز را ول کردهاید و مدام بچههای دانشگاههای دیگر را میبینید و حسرت میخورید؟!
بله مشکل دقیقا از همان جایی شروع میشود که کسانی که نمیتوانند وارد دانشگاه های مذکور شوند احساس یاس میکنند و خیلی زود خود را میبازند و معمولا یا مینشینند و پشت سر بچههای آن دانشگاه حرفهای نامربوط میزنند! و یا پشت کنکوری میمانند تا الا و بلا بروند به شریف یا اینکه هیچ کدام از این کارها را نمیکنند و وارد دانشگاه دیگری میشوند و تا آخر عمر حسرت میخورند !
کنکور میتواند غول بی شاخ و دم نباشد، اگر شهر را فقط شهر تهران نبینیم. اگر تعریفمان از دانشگاه خوب فقط به شریف و تهران محدود نشود. کنکور میتواند خوب باشد اگر جلوی فرزندانمان مدام از دختر یا پسر همسایه که رتبهاش دو رقمی شده تعریف نکنیم !
وظیفه پدر و مادر و اطرافیان یک فرد کنکوری دقیقا بعد از کنکور شروع میشود باید به فرزندمان بفهمانیم که او هر کجا که قبول شده است هنوز رقابت تمام نشده و دنیا منتظر اختراعات و اکتشافات اوست از هر دانشگاهی که باشد.